Juridisch nieuws

Vast is komen te staan dat de benadering van het kantoor van de BLOS-regels – de zuiver taalkundige uitleg die daaraan is gegeven – in dit specifieke geval geleid heeft tot een uitkomst die niet overeenstemt met de beschermingsgedachte artikel 19 Gerechtsdeurwaarderswet. De gedachte dat te allen tijde voldoende middelen op de kwaliteitsrekening moet staan om iedere rechthebbende op derdengelden te kunnen geven wat hem toekomt. Nu daarvan geen sprake was is de klacht gegrond verklaard en is aan alle gerechtsdeurwaarders de maatregel van een schorsing (van één maand) opgelegd

Beslissing op verzet. Voorzittersbeslissing niet-ontvankelijk, want hetzelfde feitencomplex als eerdere klacht. Verzet ongegrond.

Klager beklaagt zich er over dat niet tijdig op zijn klachten is gereageerd, de gerechtsdeurwaarder beslag onder de verkeerde VvE heeft gelegd en hij bij de betekening van het beslag een bedrag aan de gerechtsdeurwaarder heeft overgemaakt. Alle klachtonderdelen zijn ongegrond.

Beslissing op verzet. Klager verwijt de gerechtsdeurwaarders te hebben meegewerkt aan het creëren dan wel het opeisen van nepleningen. Verzet ongegrond.

Weliswaar niet gebleken dat niet binnen een redelijke termijn op berichten van klager is gereageerd, maar wel dat de gerechtsdeurwaarder zeer slordig en onvoldoende voortvarend heeft gehandeld. Tevens is te lang gewacht met terugstorten vakantiegeld. Klacht gegrond, maatregel van berisping en veroordeling in proceskosten.

Gelet op ministerieplicht meerdere beslagen gelegd. Er was een concreet en gerechtvaardigd belang om de loonstrook van klager naar de advocaat van de opdrachtgever te sturen. De beslagvrije voet is ten onrechte op nihil vastgesteld, de blote stelling van de opdrachtgever dat sprake zou zijn van meerdere inkomstenbronnen is hiertoe onvoldoende. Klacht gedeeltelijk gegrond. Maatregel van berisping en veroordeling in proceskosten.

De gerechtsdeurwaarder mag in beginsel weliswaar afgaan op informatie die hij van zijn opdrachtgeefster ontvangt, maar in dit geval had het wel op de weg van de gerechtsdeurwaarder gelegen om nader onderzoek te doen bij zijn opdrachtgeefster, nu de raadsman van klager had aangegeven dat er een arrest door de Hoge Raad was gewezen. Klacht op dit onderdeel gegrond. Voor het overige ongegrond. Maatregel van berisping en veroordeling in proceskosten.

Gerechtsdeurwaarder sub 1 heeft niets van doen gehad met het dossier van klager. Geen onrechtmatigheden ten aanzien van inbeslagname en openbare verkoop van auto van klager. Gerechtsdeurwaarder heeft niet adequaat gereageerd op de klacht van klager van 25 juli 2018. Klacht gedeeltelijk gegrond. Maatregel van waarschuwing opgelegd aan gerechtsdeurwaarder sub 2. Geen veroordeling in de proceskosten.

Klager beklaagt zich over de executie van een vonnis en dat de gerechtsdeurwaarder de inhoud van het vonnis niet juist heeft uitgelegd. Klacht ongegrond.

Van de gerechtsdeurwaarder had mogen worden verwacht dat hij in ieder geval voor het opmaken van de eindafrekening bij klaagster had geverifieerd of zijn veronderstelling nog steeds juist was, namelijk dat sprake was van een toevoeging. En anders had de zorgvuldigheid met zich meegebracht dat hij duidelijk op de eindafrekening had vermeld dat hij er vanuit is gegaan dat sprake was van een toevoeging. Temeer nu klaagster een particulier is en geen professionele opdrachtgever. Klacht gegrond, maatregel van waarschuwing, geen veroordeling in proceskosten.