En eerlijk gezegd past dat goed bij hoe wij ons werk al langer zien. Want ja, we voeren rechterlijke uitspraken uit, maar we doen dat altijd met oog voor de situatie. We komen achter de voordeur. We spreken mensen. We zien de zorgen, de stress, en soms ook de uitzichtloosheid. We zijn meer dan de brenger van slecht nieuws. We zijn ook de schakel die iets in beweging kan zetten.
Bij kinderalimentatie gaat het om iets heel fundamenteels: de zorg voor je kind. Als dat niet geregeld is, krijgt een kind de rekening voor iets waar het geen invloed op heeft. Dat raakt ons allemaal.
Natuurlijk vraagt dat wat van onze manier van werken. We moeten soms processen aanpassen, systemen veranderen. Maar belangrijker is dat we laten zien waar we voor staan. Dat we als gerechtsdeurwaarders niet alleen regels toepassen, maar ook recht doen aan wat echt belangrijk is.
Ik ben er trots op dat wij als gerechtsdeurwaarders deze verantwoordelijkheid oppakken. Dat we laten zien dat ons werk verder gaat dan regels en procedures. Het gaat om mensen, om situaties die vaak complex en kwetsbaar zijn. Door recht te doen aan wat echt belangrijk is, zoals de zorg voor een kind, maken we als beroepsgroep zichtbaar wat onze rol betekent in de praktijk. Niet alleen uitvoeren, maar ook signaleren, uitleggen en in beweging brengen. Het draait om mensen. Om rechtvaardigheid. Om perspectief. Dat is de waarde van ons werk.