Veiligheid aan de voordeur
Gerechtsdeurwaarders komen regelmatig in gespannen of zelfs bedreigende thuissituaties. Juist daar, waar de druk van schulden of conflicten het hoogst is, staan wij aan de voordeur. En dan blijkt hoe dun de scheidslijn kan zijn tussen routine en risico. Daarom is veiligheid ingebouwd in ons werk: risicoanalyses, protocollen, samenwerking met politie en wijkteams. Maar ook zachte krachten: de-escalerend optreden, tijd nemen, signalen herkennen. Want achter elk dossier schuilt een verhaal. Soms is de schuldenaar niet de dader, maar het slachtoffer. Soms allebei.
Goede bedoelingen, gemiste schakels
De Rijksbegroting 2026 staat vol goede bedoelingen: sociaal incasseren, borging van het bestaansminimum, vroegsignalering en evaluatie van de beslagvrije voet. Alles ademt de wens om kwetsbare mensen te beschermen. Maar wie zorgt dat dit in de praktijk werkt? De gerechtsdeurwaarder. Toch worden we in de plannen zelden genoemd. Terwijl juist wij de schakel zijn waar beleid en werkelijkheid elkaar raken.
Geen rechtsstaat zonder deurwaarder
Zonder deurwaarder geen naleving van afspraken, geen geloofwaardig civiel recht, geen effectieve schuldenaanpak. En ook geen betrouwbare signalering van onveiligheid achter de voordeur. Als we echt werk willen maken van een samenleving waarin mensen veilig zijn, hoort de gerechtsdeurwaarder óók in het rijtje van ketenpartners. Niet als wapen van repressie, maar als radar van wat anders onzichtbaar blijft.
De rechtsstaat begint opnieuw bij de voordeur.