Juridisch nieuws

Klacht gegrond. Maatregel: waarschuwing. Het uitgangspunt in geval van een onderbewindstelling is dat gecorrespondeerd wordt met de bewindvoerder, omdat onderbewindgestelden om verschillende redenen tijdelijk of duurzaam niet in staat zijn ten volle hun vermogensrechtelijke belangen zelf behoorlijk waar te nemen. Door het exploot rechtstreeks aan de cliënt van klaagster te betekenen hebben de gerechtsdeurwaarders onzorgvuldig gehandeld en kan hen een tuchtrechtelijk laakbaar verwijt worden gemaakt.

Klager beklaagt zich over de (hoogte van de) beslagvrije voet en de naar aanleiding daarvan ten onrechte teveel ingehouden gelden die niet worden terugbetaald door de gerechtsdeurwaarder. De hoogte van de beslagvrije voet staat niet ter beoordeling van de kamer. Voor zover er sprake van een terugbetalingsverplichting is en hoe ver terug deze moet reiken is afhankelijk van (i) relevantie informatie die het verzoek ondersteund én (ii) het moment waarop deze relevante informatie wordt aangeleverd na de vaststelling van de beslagvrije voet. Aangezien gebleken noch gesteld is dat klager onder toezending van relevantie informatie (gemotiveerd) bezwaar heeft gemaakt tegen de vastgestelde beslagvrije voet dan wel verzoek heeft gedaan tot herberekening, kan niet worden vastgesteld dat de gerechtsdeurwaarder op dit punt tuchtrechtelijk laakbaar heeft gehandeld.

Klacht (gedeeltelijk) gegrond. Maatregel: waarschuwing. De gerechtsdeurwaarder heeft ruim buiten de redelijk termijn gereageerd op de klacht van klager.

Klacht tegen gerechtsdeurwaarder. Afsluiting energievoorziening. Kostenberekening. Communicatie. Losse opdracht. Wie is verantwoordelijk? Wie is opdrachtgever? Verweten gedragingen niet te herleiden tot de gerechtsdeurwaarder. Klacht ongegrond.

Klacht tegen een gerechtsdeurwaarder. Loonbeslag o.g.v. art. 19 Invorderingswet. Is handelwijze van de gerechtsdeurwaarder – als verantwoordelijke voor de kantoororganisatie en zijn medewerkers (in dit geval belastingdeurwaarders) – tuchtrechtelijk laakbaar in de zin van art. 34 Gdw? Klacht ongegrond.

klager is voldoende op de hoogte gesteld van de bedragen die zijn geïnd.

De gerechtsdeurwaarder heeft geen rekening gehouden met de beslagvrije voet. De gerechtsdeurwaarder heeft vervolgens niet adequaat gehandeld door klaagster niet direct het teveel ingehouden bedrag terug te betalen, maar te volstaan met een verwijzing naar de vaste betaaldagen, te weten dinsdag en donderdag. Het teveel ingehouden bedrag is pas twee weken nadat klaagster had gewezen op de onjuiste inhouding, geretourneerd. Door aldus te handelen heeft de gerechtsdeurwaarder het achterliggende motief van het bestaan van een beslagvrije voet miskend, te weten dat de schuldenaar wordt beschermd en dat wordt voorkomen dat mensen hun vaste lasten niet kunnen voldoen en daardoor in grotere problemen geraken. Omdat maatregelen zijn genomen dit in de toekomst te voorkomen wordt de (lichte) maatregel van waarschuwing opgelegd.

De gerechtsdeurwaarder heeft klager aangemeld bij de gemeente in het kader van vroegsignalering problematische schulden. De kamer overweegt dat de gerechtsdeurwaarder conform zijn wettelijke verplichting klager heeft aangemeld bij de gemeente aangezien het dossier aan de daarvoor geldende criteria voldeed. Hoewel die melding in de zaak van klager gelet op de specifieke omstandigheden wellicht niet noodzakelijk was, is deze melding niet tuchtrechtelijk laakbaar.

Klager heeft vele malen verzocht om een overzicht van openstaande vorderingen. Hierop is niet adequaat gereageerd. De gerechtsdeurwaarder is niet op de hoogte van de betaling van een vordering, die door het kantoor werd geincasseerd. Terwijl klager in afwachting was van het overzicht van de openstaande schulden heeft de gerechtsdeurwaarder contact gelegd met de werkgever van klager teneinde loonbeslag te leggen. Maatregel van berisping opgelegd.

De gerechtsdeurwaarder heeft zich naar het oordeel van de kamer voldoende ingespannen de vordering van klager te innen. Zo heeft de gerechtsdeurwaarder een onderzoek ingesteld naar een beslag op het inkomen, de inboedel, bankbeslag en een beslag op voertuigen. Helaas heeft een en ander niets opgeleverd. De door klager gewenste executiemaatregelen en betalingsregelingen maken dat, hoe frustrerend ook voor klager, niet anders. Klager miskent dat de debiteuren zich kennelijk onder de radar bewegen en er daarmee voor zorgen dat verhaal zeer beperkt mogelijk is.