Tussen recht en realiteit
De verkiezingen van 2025 laten een politiek landschap zien dat, hoe verdeeld ook, opvallend eensgezind is over één ding: de schuldenproblematiek vraagt om regie. De partijen verschillen in toon en aanpak, maar schulden staan op de radar. Dat is goed nieuws. Want wie met schulden leeft, leeft vaak in onoverzichtelijkheid, schaamte en onzekerheid – terwijl wie een vordering heeft, juist duidelijkheid, voortgang en rechtszekerheid verwacht. En dáár zit precies onze positie: tussen mens en maatregel, tussen uitleg en uitvoering.
Een deurwaarder die uitlegt – en doorpakt
Neem D66: de partij zoekt naar begrijpelijke regels en een menselijke overheid. Afspraken moeten nagekomen worden, maar schulden ook overzichtelijk geregeld. Dat is taal die de gerechtsdeurwaarder begrijpt. Wij weten: de brief die aankomt, de uitleg die klopt, maakt het verschil tussen stilstand en beweging.
Aan de andere kant staat de PVV, die hard wil optreden tegen wanbetalers en benadrukt dat boetes geen vrijblijvende signalen zijn. Geen coulance, maar actie. Ook dat raakt ons werk. Want ook daarin speelt de deurwaarder een cruciale rol. Niet als boeman, maar als sluitstuk van een geloofwaardig systeem.
Beschermen of betalen?
GL/PvdA wil uitzichtloze schulden kwijtschelden en kostenstapeling stoppen. Daar spreekt bescherming uit, terecht ook, maar het roept ook vragen op. Wie beschermt de kleine ondernemer die maanden op zijn geld wacht? Wie helpt de alleenstaande moeder die alimentatie misloopt?
De VVD zoekt naar een balans: minder bureaucratie, sneller incasseren, maar met voorspelbare procedures. Voor ons is dat een herkenbare combinatie. Want wat is voorspelbaarheid anders dan rechtszekerheid in uitvoering?
En het CDA? Die zien de deurwaarder als professional die niet alleen int, maar ook signaleert. Dat is een treffende omschrijving van hoe wij zelf ons beroep zien – als schakel en niet enkel als sluitstuk. Een rol die ook in het Interdepartementaal Beleidsonderzoek (IBO) ‘Naar een beter werkende schulden keten’ van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, wordt benadrukt.
De menselijke maat is tweezijdig
In alle plannen en programma’s valt iets te herkennen van wat de moderne gerechtsdeurwaarder al jaren in praktijk brengt: streng als het moet, rechtvaardig als het kan. Met oog voor de mens achter de schuld, maar óók voor de mens achter de vordering.
Wij zijn geen verlengstuk van beleid, maar van de rechtsstaat. We voeren uit, maar signaleren ook. We innen, maar begeleiden soms ook naar hulp. En hoe meer politiek en beleid erkennen dat schulden niet alleen een probleem, maar ook een proces zijn – hoe beter ons werk tot zijn recht komt.
Verkiezingen dichter bij huis
Deze vrijdag, 7 november, vindt de Algemene Ledenvergadering van de KBvG plaats. Ook daar worden verkiezingen gehouden – voor tien ledenraadszetels en vijf plaatsvervangende posities. En het is mooi om te zien dat zich elf collega’s verkiesbaar hebben gesteld: precies genoeg om alle zetels voor ledenraadsleden in te vullen, en twee voor de plaatsvervangende functies.
Dat lijkt misschien een formaliteit, maar het is een teken van betrokkenheid. Democratie leeft – niet alleen in Den Haag, maar ook binnen onze eigen organisatie. De ledenraad is geen papieren orgaan, maar het hart van onze beroepsdemocratie. De plek waar visie, verantwoordelijkheid en vakmanschap samenkomen.
Tot slot
De politieke wind is veranderd, maar de richting is herkenbaar. Schulden moeten sneller worden opgelost, mensen beter worden geholpen, en schuldeisers serieus worden genomen.
Voor de gerechtsdeurwaarder betekent dat geen koerswijziging, maar koersbevestiging. Wij blijven laveren tussen verantwoordelijkheid en redelijkheid. Tussen het recht op betaling en het recht op bescherming. Tussen uitleg en uitvoering. En juist daarom is dit hét moment om onze rol met kracht, zorgvuldigheid en zichtbaarheid te blijven vervullen. In het belang van álle partijen – en van de rechtsstaat zelf.
Zodra het kabinet gevormd is zullen wij weer politici gaan benaderen. Om hen mee te nemen op route en uitleg te geven over het belang van het vak, maar ook om onze toekomstvisie ten aanzien van invordering te delen en oplossingen voor knelpunten te bespreken. Een nieuw kabinet betekent immers frisse wind en nieuwe kansen.